 Wysłany: Śro 15:04, 25 Paź 2006 Temat postu: |
|
| - Czego inne dziewczyny mogą mi zazdrościć?
- Twojej urody, figury, gracji i wdzięku. O boże, żeby tak ktoś mi powiedział  . Niekoniecznie Billl :ddddddddddddddd |
|
| Wysłany: Pią 12:36, 03 Lut 2006 Temat postu: |
|
że też chciało Ci się to pisać  |
|
| Wysłany: Czw 13:38, 02 Lut 2006 Temat postu: |
|
| ale masz swieze powietrze... | |
| Wysłany: Sob 13:24, 28 Sty 2006 Temat postu: Rozdział 1 mojego opowiadanie! |
|
| Rozdział 1
Jestem Asia! Od dawna kochałam Billa Kulitza , ale pewnego dnia zbliżyłam się do niego tak blisko jak nawet się nie spodziewałam! Jeszcze rok temu była zwykłą jedenastolatką o długich złotych włosach, błękitnych oczach i wesołym wyrazem twarzy ( Jeżeli nie miałam na niej pryszcza  ).
Miałam dobre oceny, ale często mnie coś dołowało. Przez różne rzeczy wolałam przebywać w samotności. Niektóre z tych rzeczy to były jakieś duperele typu: poplamiłam koszulkę sosem spageti czy na randce zburzyła mi się fryzura, ale zawsze na to były dwa sposoby: Albo zamknięcie się w pokoju i słuchanie Tokio Hotel, albo spacer. Najczęściej wybierałam spacer, ponieważ kochałam przebywać na świeżym powietrzu. Ostatnio wśród przyjaciół nie powodziło mi się najlepiej. Pokłóciłam się z moją koleżanką o chłopaka i w tedy zaczęła się afera. Moja koleżanka miała wpływy na ludzi i moją tajemnice : Miałam słabość do wyglądu mojego ciała. Jeżeli ktoś choć raz mi powie , że jestem gruba od razu staram się schudnąć. W zeszłym roku ważyłam 55 kilo , a gdy pewien chłopak powiedział do mnie prosie szybko zaczęłam chudnąć , co o mało nie skończyło się moją śmiercią. Brałam środki przeczyszczające, nic nie jadłam i w 1 miesiąc schudłam 20kilo. Ale ja uważałam dalej, że jestem gruba więc nie przestawałam, aż pewnego razu rodzice przyłapali mnie na połykaniu środków przeczyszczających i skończyłam to tylko dlatego że rodzice wzięli mnie to terapełty. On dopiero mi uświadomił żebym przestała bo zginę. Mocno mnie to wstrząsnęło i przestałam się odchudzać. Moja najlepsza koleżanka zaczęła mi dogryzać, że jestem gruba tylko dlatego aby mnie znów wprowadzić w trans odchudzania. Załamywałam się każdego dnia, ale zawsze przypominałam sobie że nie jestem gruba, że ona chce zrobić z mnie anorektyczke i to działało. Podczas jednego z takich spacerów potknęłam się i na kogoś przewróciłam. -Przepraszam - powiedziałam - Nic się nie stało- odpowiedział dziwnie znajomy glos. Podnisłam głowę i omało co nie zemdlałam gdy zobaczyłam chłopaka z czarnymi włosami, brązowymi oczami i kolczyku w jego prawej brwi i gdy skojarzyłam kim on jest. Zawahałam się i upadłam na tyłek. PRZEWRÓCIŁAM SIĘ NA BILLA KAULITZA! Myślałam , że jestem w siódmym niebie! On zapytał się: - Nic ci nie jest? - Nie – odpowiedziałam i jeszcze raz przyjrzałam mu się dokładnie. -Nie wierze własnym oczom nie wierze! – dodałam gdy już wiedziałam , że nie śnię. - Kolejna moja fanka? Co podpisać?- zapytał Bill. - Nie chce autografu. Chcę rozmowy – odpowiedziałam stanowczo - Spoko. To pierwsza w moim życiu taka prośba od fanki – powiedział z uśmiechem. - Jestem zaskakująca – i moją odpowiedzią na jego uśmiech był mój uśmiech. - Właśnie widzę i poczułem – i zaczął się śmiać. Od tej pory razem spacerowaliśmy po chodniku i od czasu do czasu rozmawialiśmy. W pewnym momencie on zaczął: - Jak masz na imię? -Asia - A moje imię znasz na pewno - A jakby inaczej? - Wszystkie fanki zatyka jak im mówię Cześć! , a ty ze mną normalnie rozmawiasz! Nie jesteś moją fanką? - Jestem , ale taką co jest normalnym człowiekiem - Właśnie widzę - Przecież mówiłam ci , że zaskoczę cię - I właśnie mnie zaskoczyłaś – i uśmiechnął się tym swoim słodziutki uśmieszkiem Weszliśmy do parku. Spojrzał na mnie i powiedział: - Chodź! Usiądziemy na ławeczce i tam spokojnie pogadamy - Dobra – opowiedziałam. Usiedliśmy na ławeczce koło krzewu róż , a nad nami wisiały gałązki wierzby. Było tam naprawdę romantycznie. A on znów zaczął: - Gdy się na mnie przewróciłaś byłaś jakaś tak zmartwiona, co się stało? - Nic koleżanki tylko dokuczają mi na temat mojej wagi - odpowiedziałam - Co miały do niego? - Uważają , ze jestem gruba... - Chyba są głupie! - Nie wiem, boję się tylko , że znowu... – lecz przerwałam bo nie chciałam zbytnio powiedzieć o moim sekrecie Billowi. - Że co znowu? Lecz postanowiłam mu o tym powiedzieć: - Boję się , ze znowu zostanę anorektyczką... - To dlatego jesteś taka chuda. - Tak, to było w zeszłym roku... I zaczęłam opowiadać mu moją historię o odchudzaniu. Ulżyło mi gdy mu powiedziałam bo on pomógł mi jak nikt. Po dokładnym wysłuchaniu mojej opowieści powiedział: - Nie przejmuj się tym co one ci mówią! One po prostu ci zazdroszczą! - Na serio? - A jak by inaczej! Mają czego ci zazdrościć! Ja po zastanowieniu zapytałam się: - Czego inne dziewczyny mogą mi zazdrościć? - Twojej urody, figury, gracji i wdzięku. Ja zrobiłam się czerwona jak burak i delikatnie się zawstydziłam... Gdy Billa zdenerwowała niezręczna cisza powiedział: - Ja tu cały czas pytam i mowie, a to ty chciałaś rozmawiać. - Też prawda... – Odpowiedziałam i po chwili zastanowienia zapytałam się go: - Dlaczego tak sławna osoba jak ty spaceruje sama po chodniku? - Nie wiem ... Aby leciały na mnie dziewczyny? – zaśmiał się , a ja znów spiekłam raka. - Może i dla tego..., ale masz jakiś inny powód? - Tak. Zawsze gdy mam doła spaceruje... – odpowiedział na moje pytanie, a ja mocno się zdziwiłam - To identycznie jak ja! - Na serio? Mało znam osób , które to robią gdy mają problem... - Ja identycznie, wszystkie jakie znam jedzą czekoladę, bądź biorą ciepłą kąpiel...- odpowiedziałam stanowczo. Oby dwoje jednocześnie się uśmiechnęliśmy i zaczęliśmy na nowo spacerować, a zarazem ze sobą gadać: - Masz komórkę?- zapytał Bill - Tak, chcesz mój numer?- odpowiedziałam - No.. - 501435855 - Oki dzienx... Zapisał go w swojej komórce i schował ją do kieszeni. Gdy zobaczyła na zegarku , że muszę już wracać do domu powiedziałam: - Muszę lecieć do domu... - Odprowadzę cię- powiedział szybko na moje twierdzenie. Tak więc podprowadził mnie do mojego domu, a potem widziałam że popatrzył się na tabliczkę z moim adresem i znów zanotował coś na swojej komórce. Każdy poszedł w inną stronę. Ja do domu on gdzie pospacerował dalej... |
|